Mijn orthese is een deel van me geworden. Soms lijkt het alsof ik het kan voelen tintelen als het in de Biotex gaat. Maar tegelijkertijd kan ik het zo vergeten. Een keer merkte ik pas in de auto naar een afspraak dat ik mijn prothese niet had ingedaan. Zo weinig ben ik ermee bezig.
Ik wil niet zielig gevonden worden en daarom wilde ik eerst niet bij de patiëntenvereniging horen. Maar uiteindelijk heeft het contact met lotgenoten geleid tot het uitzetten van wandelingen voor de vereniging en het schrijven van columns voor het blad. Ik probeer met een beetje humor te schrijven, in de hoop dat het anderen helpt.
Marina: "De ontmoeting met Anita heeft me duidelijk gemaakt dat wat ik als dokter voel als ik een bepaalde behandeling of operatie aan een patiënt voorstel, meer invloed heeft op hoe ik informatie geef dan ik dacht."