Ik heb dus nooit anders geweten dan dat ik een oog miste, maar ik heb me er altijd voor geschaamd. Ik was bang dat ik daardoor geen vriendinnetje zou krijgen. Daarom wilde ik meedoen aan deze serie, om te laten zien dat het kan. Dat je gewoon kunt leven met één oog. En goed kunt leven.
Marina: "Dat Peter-Paul mee wilde doen aan de fotoserie om een voorbeeld te zijn voor jongere mensen die een kunstoog hebben, vind ik zo sterk. Lotgenotencontact, patiëntenverenigingen en representatie zijn superbelangrijk. Als oogarts kan ik over sommige praktische en emotionele dingen gewoon niet meepraten."