Blog - "Gamen mag moeilijk zijn, maar niet oneerlijk" (Nya)
Liefde kan voorkomen op allerlei manieren: de liefde voor je partner, je kind, een goede vriend(in), je ouders of voor je huisdier. Maar soms kan ook het enthousiasme en de passie voor een hobby uitgroeien tot liefde. Gids en publieksbegeleider Nya is al jarenlang een fanatiek gamer, en heeft al vele games uitgespeeld. Zij speelt niet alleen online games – in bordspellen kan zij haar passie en creativiteit helemaal kwijt. In deze blog lees je alles over het gamen met slecht zicht, het jezelf kunnen verliezen in een andere wereld, en hoe toegankelijk games daadwerkelijk zijn.
Opzoek naar geschikte games
Op 14-jarige leeftijd krijgt Nya een ongeluk, waarna zij slechtziend wordt. Dit weerhoudt haar er echter niet van om alternatieven te zoeken voor haar passie: gamen. “Op de middelbare school heb ik veel vrienden die gamen. Als ik een interessant spel tegenkom, maar niet precies weet of het wel toegankelijk genoeg is, ga ik naar een vriend en proberen we het samen uit. Sinds mijn veertiende ben ik al bezig met de toegankelijkheid van games.” Tegenwoordig worden games steeds toegankelijker, maar het is zeker nog niet de norm.
“Ik speel vooral single player games. Dit zijn games die je in je eentje speelt, ik kan dus in mijn eentje verdwalen in het spel. Mijn voorkeur gaat uit naar de wat oudere games van kleinere studio’s, omdat hierin de contrasten beter zijn dan in de games van nu. In recentere games van moderne studio’s wordt veel aandacht besteed aan het er zo realistisch mogelijk uit laten zien, alsof je naar een film kijkt. Dit is voor mij heel vermoeiend – er beweegt dan te veel tegelijkertijd op het scherm.”
Een andere wereld
De liefde voor het gamen vindt Nya in het ontdekken van andere werelden en zichzelf daarin kunnen verliezen. “Met vrienden speel ik bijvoorbeeld Dungeons & Dragons. Dit is niet een bordspel of een online spel, maar een rollenspel. Hier kan ik een heleboel creativiteit in kwijt, omdat ik een karakter helemaal kan uitwerken en we samen een soort boek schrijven. Elke speler is een personage, en dan is er een speler die het verhaal vormgeeft. Tijdens dit spel kom je veel leerzame dingen tegen: soms moet ik keuzes maken, die mij leren hoe ik met een bepaalde situatie om wil gaan in bijvoorbeeld het dagelijks leven. Dit vind ik interessant en het houdt mij bezig.”
"Het gamen voelt dus als een soort leerproces. Ik leer bijvoorbeeld dat als iets niet lukt, en ik blijf het proberen, het uiteindelijk wel lukt. Dit geeft mij voldoening.” Het meest belangrijke wat Nya uit het gamen haalt is dat zij opgaat in een andere wereld en daardoor even weg is van de wereld om haar heen: “Het spel is een soort ideale wereld, waarin dingen als politiek en het klimaat niet zo belangrijk zijn als in onze ‘echte’ wereld.”
Gamen met weinig zicht
Bij het spelen van (online) spellen gebruikt Nya geen extra hulpmiddelen – afgezien van een beeldscherm wat zij zo dichtbij kan zetten als dat fijn is. Bij bordspellen is vooral de communicatie met anderen erg belangrijk: “De mensen met wie ik speel, weten dat ik slechtziend ben. Ik maak afspraken met hen en dan is het goed te doen. Ik moet alleen meer onthouden dan de andere spelers, bijvoorbeeld waar op het spel iets ligt of staat.” Online speelt Nya alleen met mensen die zij kent, want niet iedereen op het internet is even betrouwbaar.
Nya zoekt haar games uit op toegankelijkheid, maar let hierin tevens op ethische kwesties: “Een game mag moeilijk zijn, daar hou ik van, maar het moet niet oneerlijk zijn. Daarbij vind ik dat toegankelijkheidsopties de norm moeten zijn voor toekomstige games. Nu is dat deels mogelijk door bijvoorbeeld tekst te vergroten of kleurcontrasten aan te passen, maar dat is met name bij games die afkomstig zijn van kleinere studio’s. Ethiek vind ik net zo belangrijk: in programmeren gaat heel veel tijd zitten, en soms lees je dat programmeurs en designers bij de grote game bedrijven een jaar lang werkweken van 100 uur draaien. Een game moet niet ten koste gaan van mensenlevens.”
Nya is slechtziend en werkzaam bij het MUZIEUM.